سبد خرید شما خالی است.
کشمش یک غذای اصلی در بسیاری از نقاط جهان است و ایران یکی از تولیدکنندگان پیشرو کشمش است که حدود 8 درصد کشمش جهان را صادر می کند. ایران سابقه طولانی در تولید کشمش مرغوب دارد که در بازارهای جهانی محبوبیت دارد. کشمش ایرانی به دلیل طعم، بافت و عطر بی نظیرش شناخته شده است. آنها در انواع مختلفی وجود دارند که هر کدام ویژگی های خاص خود را دارند. در این مقاله به انواع کشمش ایرانی موجود در بازارهای جهانی، شرایط لازم برای تولید کشمش مرغوب، مکان های تولید کشمش در ایران و تفاوت کشمش مرغوب و بی کیفیت می پردازیم.
کشمش ایرانی انواع مختلفی دارد که هر کدام ویژگی های خاص خود را دارند. رایج ترین انواع کشمش ایرانی عبارتند از:
کشمش سلطانی به رنگ قهوه ای روشن و طعم شیرینی دارد. آنها بدون دانه هستند و بافت نرمی دارند. کشمش سلطانی محبوب ترین نوع کشمش ایرانی در بازارهای جهانی است.
کشمش طلایی از انگور سبزی تهیه می شود که در آفتاب یا در دستگاه آبگیری خشک می شود. رنگ طلایی و طعم شیرینی دارند. کشمش طلایی در پخت و پز محبوب است.
کشمش سیاه از انگورهای قرمز یا سیاه تهیه می شود که در آفتاب یا در دستگاه آبگیری خشک می شود. رنگ تیره و طعم شیرینی دارند. کشمش سیاه سرشار از آنتی اکسیدان است و در طب سنتی رایج است.
کشمش کاشمر از انگورهای بدون هسته که در آفتاب یا در آبگیر خشک می شود تهیه می شود. رنگ قهوه ای تیره و طعم شیرینی دارند. کشمش کاشمر به اندازه بزرگش معروف است و در بازارهای لوکس محبوبیت دارد.
تولید کشمش مرغوب نیاز به شرایط خاصی دارد که باید در مراحل برداشت و خشک کردن رعایت شود. این شرایط عبارتند از:
کشمش باید زمانی برداشت شود که انگور کاملا رسیده باشد. انگور بیش از حد رسیده کشمش با کیفیت پایینی تولید می کند که مستعد کپک زدن و فساد است.
کشمش باید چند روز در آفتاب خشک شود تا به رطوبت مورد نظر برسد. خشک کردن آفتاب به کشمش اجازه می دهد تا طعم و عطر طبیعی خود را حفظ کند.
کشمش باید در جای خشک و خنک نگهداری شود تا از کپک زدن و فساد جلوگیری شود. آنها باید در ظروف در بسته نگهداری شوند تا تازگی خود را حفظ کنند.
کشمش قبل از بسته بندی و فروش باید از نظر کیفیت بررسی شود. کشمش مرغوب باید عاری از کپک، زباله و سایر آلاینده ها باشد.
ایران یک تولید کننده بزرگ کشمش است و مناطق زیادی در تولید انواع کشمش تخصص دارند. مهمترین مناطق تولید کشمش در ایران عبارتند از:
استان خراسان رضوی بزرگترین تولیدکننده کشمش در ایران است و بیش از 50 درصد از کل تولید کشور را به خود اختصاص داده است. این استان به خاطر کشمش سلطانی و کاشمر مرغوبش معروف است.
استان فارس دومین تولیدکننده کشمش در ایران است و حدود 20 درصد از کل تولید کشور را به خود اختصاص داده است. این استان به خاطر کشمش سیاه و طلایی مرغوبش معروف است.
استان آذربایجان شرقی یکی از تولیدکنندگان عمده کشمش در ایران است و حدود 10 درصد از کل تولید کشور را به خود اختصاص داده است. این استان به خاطر کشمش سلطانی و طلایی مرغوبش معروف است.
کیفیت کشمش بسته به فرآیند تولید و شرایط نگهداری می تواند متفاوت باشد. کشمش با کیفیت بالا با طعم، بافت و عطر مشخص می شود، در حالی که کشمش با کیفیت پایین ممکن است طعم ملایم و بافتی نامطلوب داشته باشد. تفاوت اصلی بین کشمش مرغوب و بی کیفیت عبارتند از:
کشمش مرغوب دارای رطوبت کمتری است که باعث می شود کمتر در معرض کپک زدن و فساد قرار گیرند. کشمش با کیفیت پایین ممکن است رطوبت بیشتری داشته باشد که می تواند منجر به کپک زدن و فساد شود.
کشمش مرغوب دارای بافتی سفت است و چسبنده یا بهم چسبیده نیست. کشمش با کیفیت پایین ممکن است بافت نرم یا لطیفی داشته باشد و ممکن است چسبناک یا بهم چسبیده باشد.
کشمش مرغوب رنگی یکنواخت دارد و بدون تغییر رنگ و لک است. کشمش بی کیفیت ممکن است رنگ ناهمواری داشته باشد و ممکن است تغییر رنگ یا لک داشته باشد.
کشمش مرغوب دارای طعم شیرین و میوه ای است که مشخصه انواع انگور مورد استفاده است. کشمش با کیفیت پایین ممکن است طعم ملایم یا ترش داشته باشد.
کشمش ایرانی با انواع مختلف و ویژگی های منحصر به فرد یکی از بهترین های دنیاست. تولید کشمش مرغوب نیاز به شرایط خاصی دارد که باید در مراحل برداشت و خشک کردن رعایت شود. کشمش ایرانی در مناطق مختلف کشور تولید می شود که هر کدام دارای تخصص خاص خود هستند. تفاوت کشمش مرغوب و بی کیفیت را می توان در میزان رطوبت، بافت، رنگ و طعم آن دید. هنگام خرید کشمش ایرانی، مهم است که به دنبال محصولات باکیفیت و عاری از کپک، زباله و سایر آلاینده ها باشید.